Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium. Duo Reges: constructio interrete. Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Quid enim tanto opus est instrumento in optimis artibus comparandis? Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata.

Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Idemne, quod iucunde? Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Itaque contra est, ac dicitis; Bonum incolumis acies: misera caecitas. Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui?

Coniunctio autem cum honestate vel voluptatis vel non
dolendi id ipsum honestum, quod amplecti vult, id efficit
turpe.

An, si id probas, fieri ita posse negas, ut ii, qui virtutis
compotes sint, etiam malis quibusdam affecti beati sint?

1. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis.
2. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi?
3. Satis est ad hoc responsum.
4. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius.
5. Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio.
6. Minime vero istorum quidem, inquit.

• Sed haec omittamus;
• Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus;
• Perge porro;
• Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere.
• Non enim, si malum est dolor, carere eo malo satis est ad bene vivendum.

Eam tum adesse, cum dolor omnis absit;

Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Si longus, levis; Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur. Et non ex maxima parte de tota iudicabis? At iste non dolendi status non vocatur voluptas. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere?

Huc et illuc, Torquate, vos versetis licet, nihil in hac praeclara epistula scriptum ab Epicuro congruens et conveniens decretis eius reperietis.

Stoici scilicet.

Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni;

Stoicos roga.

Materiam vero rerum et copiam apud hos exilem, apud illos uberrimam reperiemus.

ALIO MODO.

Nihilne est in his rebus, quod dignum libero aut indignum esse ducamus?

Facete M.

An nisi populari fama?